Dinsdag, 08 oktober, Sossusvlei

Vanmorgen vroeg uit de veren, om 05:00 uur, om bij zonsopgang bij de Sossusvlei te zijn.
Gelukkig konden we vanaf 05:00 uur ontbijten, dus ze zijn er hier helemaal op ingesteld!
Na een helse rit over een super slechte weg, kwamen we na ruim een uur (50 km) aan op onze bestemming. Goede tijdsplanning dus. Eerste stop na 45 km bij Dune 45, die we op de terug weg wilde gaan beklimmen. Onderweg al prachtige rode zandduinen gezien en na totaal 60 km kwamen we aan op de parkeerplaats om onder begeleiding door te rijden naar de Sossusvlei en Deadvlei.
In de Sossusvlei was een vergelijkbare zandduin die we konden beklimmen, dus vol goede moed weg gestart. Na ongeveer 200 meter vroeg ik aan Petra of zij zich wilde omdraaien voor een foto. Dit had ik niet moeten doen, want hierna sloeg de hoogtevrees toe. Petra terug en ik alleen verder om foto’s te maken van het adembenemende uitzicht boven. Boven aangekomen een hoop foto’s gemaakt en op de terugweg kwam ik er achter dat het geheugenkaartje niet goed zat. Ik vond het best zo en heb op de terugweg de meeste foto’s nog kunnen maken. Samen met mijn heldin naar de Deadvlei gelopen, een witte steenplaat in de woestijn met dode bomen. Je moet er geweest zijn, maar minder spectaculair. Op de terugweg nog een heerlijke cappuccino gescoord en voor de zekerheid weer getankt. Om 12:00 uur waren we terug op onze accommodatie, waarna we geluncht hebben en heerlijk de middag aan het zwembad hebben door gebracht. Vanavond weer vroeg naar bed, want om 06:00 uur gaat weer de wekker voor de tocht van 7 ur rijden naar het Waterberg plateau.
Een plateau van 48 km lang en 15 km breed en ligt 200 meter boven het omliggende land.
Het sterft hier van het wild, van neushoorns, luipaarden, gnoes, buffels, jachtluipaarden en vele soorten antilopen. Hier kijken we dus erg naar uit, want dat is wel ons ding.
Dikke kus allemaal van ons en tot het volgende verhaal.